concepten

Voor de persona is het belangrijk dat de verpakking makkelijker opengaat, en dat het materiaal recycleerbaar/composteerbaar moet zijn. Op deze 2 aspecten heb ik mij dan ook toegespitst in de volgende concepten.

De lasagne wordt voor dat hij wordt opgewarmd uit de verpakking gehaald, de verpakking moet dus niet echt meer hittebestendig zijn. Aangezien er heel wat problemen waren met het openen van de huidige plastiekverpakking heb ik ervoor gekozen om slechts 1 materiaal te gebruiken.

concept 1 en 2

Zoals jullie in de concepten kunnen zien heb ik mij gefocust op verpakkingen die kunnen geplooid en gelijmd worden. Deze zijn voorzien van een scheurlijn, zodat de verpakking eenvoudiger open kan.

Het materiaal zelf zou recycleerbaar/composteerbaar moeten zijn. Hier heb ik al wat onderzoek naar gedaan (lees blogpost “Do you see the difference” ).
Ik heb navraag gedaan bij het bedrijf Moonen, verpakkingen van palmbladeren zijn enkel te maken door thermovormen aangezien hier een hoge machinale druk voor nodig is.
Stevig karton met een PLA coating op zou wel een mogelijkheid zijn.

Prototype:

In het prototype kan je zien dat er een “gat” gemaakt is in het bovenvlak, hier komt een doorzichtige folie. Dit omdat ouder al niet gek zijn van fastfood, en graag willen zien dat ze kwaliteit kopen.


concept 3:

Ook hier heb ik mij gebaseerd op een plooibakje. De focus ligt op het eenvoudiger opengaan van de verpakking.

De bedoeling is om met beide handen, de handvaten vast te nemen en uit elkaar te trekken waardoor de verpakking plat komt te liggen.

Voordeel: Weinig prutsen om de verpakking open te krijgen

Nadeel: De kanten van het doosje blijven recht opstaan, waardoor de lasagne hier kan achter blijven haken als men hem er wilt afschuiven.

Aangezien het eenvoudig uitglijden van de lasagne uit de verpakking een ander focuspunt was, is dit concept niet zo een goede oplossing. Men zou één van de zijkanten kunnen voorzien van een scheurlijn zodat deze na openklappen van de doos nog kan afgescheurd worden maar dan zijn er weer extra handelingen nodig die het proces weer ingewikkelder maakt.

Volgende stap:

-          Duidelijk maken aan de gebruiker hoe de verpakking open moet

-          Verpakking stevig genoeg?

-          Scheurkoordjes implementeren

Do you see the difference?

Een van de waardes waar Hein Deblauwe  belang aan hecht is dat de verpakkingen goed recycleerbaar of zelf composteerbaar moeten zijn. Want hij wil dat de nabestaanden ook nog kunnen leven in een niet te vervuilde wereld.

Hierdoor ben ik op zoek gegaan naar verschillende soorten materialen, de composteerbare verpakkingen trokken mijn aandacht. Een bedrijf dat zich hier mee bezighoud is Roots. Hierover vond ik volgende informatie:

http://www.moonenpackaging.com/Productinfo/Verpakking-composteerbaar/Roots_milieuvriendelijke_verpakking.htm

“Een composteerbare verpakking komt uit de natuur en keert naar de natuur terug.
We spreken daarom over ‘hernieuwbare grondstoffen’.
Hierbij is sprake van een gesloten kringloop, die het verbruik van fossiele brandstoffen en de uitstoot van CO2 vermindert.”

“Verpakkingen welke conform de Europese Norm EN-13432 zijn gefabriceerd, zijn zodanig afbreekbaar dat het grootste gedeelte van de resulterende compost uiteindelijk uiteenvalt (in kooldioxide, biomassa en water)”. Men kan ze herkennen door volgende  logo’s:

Een veelvoorkomend probleem met de huidige composteerbare verpakkingen is dat de mensen niet weten wat ze er precies mee moeten doen, waardoor het toch gewoon in de vuilbak beland. Daarom is het belangrijk om op de verpakking duidelijk te vermelden dat het composteerbaar is.

Dit lijkt mij een goede oplossing voor mijn persona, aangezien deze verpakkingen composteerbaar zijn en toch nog voldoen veiligheidsvoorschriften omtrent hygiëne. Ik ga nog onderzoeken welke grondstof het beste past bij mijn toepassing.

Meer info kan je terugvinden op de volgende sites:

http://www.rootsbiopack.eu/nl/roots-biopack.html

http://www.moonennatural.com/

http://www.cornelis-plastics.be/showarticle.aspx?l=NL&iSectionID=5

http://www.ovam.be/jahia/Jahia/pid/1020

http://www.moonennatural.com/de-10-misverstanden-van-pla.html

http://www.hettinga.nl/milieuvriendelijke-verpakking/

laddering

Eerste prototypes

Wat kan ik doen met de huidige verpakking, zodat de lasagne er makkelijker uitgaat?

Zoals jullie op onderstaande foto kunnen zien trok de persona het schaaltje in het midden open, zodat de lasagne niet meer tegen de randen zou plakken wanneer hij werd  uitgeschept. Ik heb bij de eerste proefjes hier proberen op inspelen, door de verpakking als een soort bord open te plooien.

Proef 1, gebruik maken van scheurlijnen

1)      Scheur IN de hoek van het schaaltje

In de hoek maakte ik kleine gaatjes (“scheurlijn”) met een naald.

 Doordat het materiaal in bakjesvorm word geperst, is er aan de hoeken meer materiaal, dat overlapt. Daarom is het niet zo eenvoudig om te scheuren op de scheurlijn zelf, waardoor de scheurlijn niet recht, zuiver is.

2)      2 scheuren vlak naast de hoeken van het schaaltje

Aangezien langs beide kanten naast de hoek het materiaal vrij plat is en niet overlapt, is het gemakkelijker om te scheuren op de voorgevormde scheurlijn.  De 2 hoeken kunnen dan omgeplooid worden en de flank ook. Zodat de lasagne er kan uitschuiven.

3)      Scheur naast de hoeken van het schaaltje en aan een onderlijn

De scheur naast de hoeken kunnen nog vrij goed gevormd worden. De scheur aan de onderkant van het bakje scheurt niet op de voorgevormde scheurlijn. Er blijft een randje over van materiaal, waardoor de lasagne blijft haperen als men deze eruit wil gieten.

Algemeen besluit:

-          Scheuren in het huidige materiaal waar een scheurlijn is aangebracht met kleine naald is niet zo eenvoudig. Er is vrij veel kracht nodig, zeker om de dikke rand te overbruggen. Wanneer er lasagne in de verpakking zou zitten wordt het ook knoeien aangezien je ook vingers aan de binnenkant van het bakje plaatst om te kunnen scheuren.

-          Het gescheurde materiaal is scherp, men kan er zich aan snijden.

-          Water loopt door de gaatjes van de naald. Een iets viskeuzer materiaal wat minder. Maar het sluit niet uit dat als het bakje word scheef gehouden er saus kan uitlopen.

Gebruiken van dit prinicpe:

-          De scheurlijn moet gemaakt worden naast de hoeken, en alvorens de bakjes geponst worden.

-          Er moet een soort van koortje/lintje zijn waar de gebruiker aan kan trekken zodat hij niet met zijn vingers in het bakje moet.

-          Kan er iets gedaan worden in het scheurpatroon aan scherpe kanten?

-          De bovenrand van de verpakking moet minder dik

Proef 2, het melkbrik principe:

Uit de bodem van een verpakking heb ik een rechthoek gesneden, en de randen geplooid zoals bij een melk brik (zie figuur).

 

Besluit:

-          Zelf zonder ribbels in de rand van het schaaltje is de verpakking vrij stevig langs de bovenkant. Het kan het gewicht dragen van 3 encyclopedieën. Wanneer je op de zijkant van de randen duwt plooien de randen wat naar binnen.  Maar er zat wel geen lasagne in die wat tegenkracht geeft. En de plastiek verpakking voorkomt ook dat het bakje fel plooit wanneer het scheef hangt tijdens het vervoer. (De omgeplooide lipjes geven ook stevigheid)

-          De lipjes zijn eenvoudig open te plooien.

-          Wanneer 2 lipjes langs 1 rand zijn open geplooid kan de rand tussen deze hoeken worden opengeduwd. Hiervoor is wat meer kracht nodig.

-          De verpakking staat dan als een vuilblik open langs 1 kant, en de lasagne kan er eenvoudig uitglijden.

Gebruiken van dit principe:

-          Ipv geperst, moet de verpakking geplooid worden.

-          Het materiaal is stevig genoeg zodat de plooien blijven, zeker wanneer dit schaaltje nog in een plastiek verpakking komt.

-          Er kan nog gewerkt worden aan de stevigheid van de randen in de horizontale richting.

-          Gemakkelijker om open te plooien wanneer je de lasagne koud in een andere schaal steek (nodig voor mijn persona), het systeem moet wel nog geoptimaliseerd worden als men de verpakking wil openplooien na warmen.

Conclusie van de eerste prototypes:

Gezien de voordelen en nadelen denk dat ik eerder het 2de principe verder ga uittesten.

intervieuw met persona

Om het proces (van kopen tot opeten van het product) zo spontaan mogelijk te laten verlopen heb ik mijn persona geen vragen gesteld tijdens dit proces. Ik heb alle handelingen van de persona gefilmd. Tijdens het interview bekeek ik met de persona de beeldfragmenten, en vroeg bij alle stappen en handelingen wat de persona deed, of er daar problemen bij waren en welk gevoel dit hem gaf. Hieronder een korte samenvatting.

Situatie:

Hein Deblauwe is 74 jaar oud en alleenstaand. Hij is een Bourgondiër in hart en nieren en kookt elke dag voor zichzelf. Hij koopt nooit kant en klaar maaltijden maar voor lasagne en pizza maakt hij een uitzondering. Omdat hij vindt dat deze gerechten te bewerkelijk zijn om voor één persoon te bereiden.

Hoe maakte mijn persona zijn lasagne klaar en wat waren de problemen?

-          Vervoer van winkel naar huis

-          Lasagne in de frigo plaatsen

-          Oven verwarmen

-          Lasagne uit de koelkast halen

-          Karton eraf schuiven

-          Zoeken aan welke hoek de verpakking moet worden opengedaan, en hoek van de plastiek proberen openkrijgen

è Groot probleem, alle hoeken 3 keer afgegaan voor hij de juiste lip heeft gevonden

è Wil bijna een mes gebruiken om de plastiek open te doen

è Eens de lip is gevonden bakje moeten neerzetten om genoeg kracht te kunnen zetten om de folie open te scheuren

-          Plastiek folie van de verpakking openscheuren

è De plastiek is niet in 1 keer mooi aan de randen gescheurd, maar in stroken

-          Aluminium bakje uit de plastiek verpakking halen

è Doordat de plastiek aan 1 kant over de rand hangt, moet hij het aluminium bakje wat kantelen om het uit de plastiek verpakking te krijgen.

-          De randen van het aluminium bakje in het midden naar buiten trekken, zodat de lasagne loskomt van de kanten

è Wil de lasagne graag in een ovenschotel omdat het een minder fastfood gehalte heeft

è De kanten naar buiten trekken zodat de lasagne loskomt van de randen en er makkelijker kan uitgehaald worden

-          Met een lepel en wat behendigheid de lasagne in een ovenschotel leggen

è De rand gebruiken als hefboom

-          De resterende lasagne die in het bakje is blijven plakken met een lepel uit het bakje schrapen

en bij in de ovenschotel doen

è Na uitschrapen nog altijd saus in de verpakking hangen tussen de ribbels

-          Ovenschotel in de oven

-          Verpakking uitkuisen

è Want nog overblijvende saus

è Recyclage belangrijk

-          Verpakking weggooien

-          Lasagne op bord scheppen

Na het overlopen en het bekijken van het beeldmateriaal kwamen we tot de volgende conclusie voor de verbetering van het gebruiksgemak:

-          Op de plastiek verpakking moet een aanduiding komen welke hoek er opengaat. Het zou beter zijn moest er meer als 1 hoek eenvoudig open kunnen, als het plastiek dan slecht zou scheuren kan je het nog eens proberen bij een andere hoek.

-          Het lipje is vrij kort voor mensen met dikkere vingers. En men moet vrij veel kracht uitoefenen om de plastiek los te krijgen. Wat voor oudere mensen vaak een probleem is.

-          Er moet een systeem gevonden worden om de lasagne eenvoudig uit het schaaltje te krijgen.

-          Het schaaltje zou minder ribbels moeten hebben zodat er minder verkwisting is en het afkuisen van de verpakking eenvoudiger is.